İki üç gündür Tüm nitelikleriyle tarihi bir kişilik olan Rauf Denktaş’ın kaybına gösterilen resmi ve toplumsal ilgiden yansıyanlar, insan sevgi ve saygısının yanında yakın zamanlara kadar ona yönelen karalamaları anımsayanlar için ilginç yorumlara yol açıyor.
Benzetmenin isabeti tartışılabilirse de, İtalyan mafyasının suskunluk yasaları gibi, ölenlerin, öldürtenlerce görkemle uğurlanmasına benzer bir durum varmış gibi.
İnsanların kahrolarak hastalanıp ölmelerine yol açanlar, o kişiyi öldürülmekle eş değer olan tutumlarından kendilerini ne kadar sorumlu gördükleri tartışma konusu olsa da, ulusal yas ilani ve TV kanallarının bu uğurlamaya verdikleri önem bu açıdan düşündürücü.
Öte yandan gerçek üzüntünün yanı sıra yurt içi ve dışındaki problemlere dönük dikkatleri öteleme mi, değer bilme mi, günah çıkarma mı, özür dileme mi veya hepsi mi, tam anlaşılamıyor.
Bu nedenle durumun çok yönlü kullanıldığı düşüncesi ağırlık kazanıyor.
Sevgi Özkan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder