Kendi seçimi olsun olmasın bireyin içinde bulunduğu herhangi bir aidiyet kontenjanından suçlanması nefret suçuna girer.
Ait olduğu gruba yöneltilen saldırı ile kişisel zarar görenler de nefret suçunun kurbanı sayılır.
Farklılıkların tasnifi için oluşan nitelendirmelerin, ayrımcılık üzerinden ötekileştirmede hakaret gibi kullanımı nefret suçu açısından önemli bir etkendir.
Mantıken daha iyi anlatmak için örneklersek, normal olarak çürük elma sözü, elmanın taze olmadığını işaretler ve bu ifade elmaya hakaret olmazken “hadi oradan çürük elma” sözü, bu niteliğin olumsuzluğu üzerinden hakaret ve saldırı sayılır.
Elmanın bu hakareti anlamaması sonucu değiştirmez.
Nefret bildirimi genellikle karşısındakine belli bir aidiyete ait nefret birikimiyle ona zarar vermek için gerçekleştirilir ve kişilerin söylemlerinden başlayarak ayrıcalık kaynaklı tüm bu tip saldırıları besler.
Burada nitelemelerin nefret silahı haline gelmesinin ardında yatan zihinsel kültürel kodlanmalar önemlidir. Bunu önleyici olarak yasa çıkarmak bu durumun oluşumunu nasıl etkileyeceği tartışılsa da, doğal kodlanmalarla bu tür davranışlarda kendilerini veya yapanları haklı gören zihinlere, konu üzerine düşündürterek neden bireysel suç olacağını da anlatma fırsatı yaratır.
Kendi dışında pek çok etkenle yönlendirilen bireyin çoğu kez başka hesaplaşmaların kurbanı olarak nefret suçu işlemesini sağlayan durumlar oluşur veya oluşturulabilir.
Suçun toplum vicdanında hafife alınmasına yol açabilen bu etkenlerin, başına gelen her felaketi kader diye yorumlayan bireysel algı kültürünün geçerli olduğu toplumlarda suç ve ceza kavramlarıyla anlatılmasını zorlaştırır.
Bireysel sorumluluk yasalarca kavratılabilmesi için toplumsal dikkatin negatif kültürel kodlanmalara çekilerek buradaki bireysel suç algısının kavratılması önemli ve gereklidir.
Sevgi Özkan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder