Ben Oyuncak Değilim

 

Cumhuriyet gazetesinde çocuğunla boğuşan Kanadalı ünlü bir komedyen babanın görüntülerinin seyredenleri ikiye böldüğü yazıyor.

Yer ve zaman fark etmiyor. genellikle bazı babalar, bebekleri top gibi havaya atıp tutar ki son derece riskli bir şey, bazıları da yatağa fırlatır.

Bebeklerin oyun objesi olmadığını anlamaları vakit alıyor ve çocuklarda beyin sarsıntısı dahil pek çok hasar oluşuyor.

Aynı akıllar, çocuklarını rakı ve sigara içmeye veya silah tutmaya da zorluyor.

Çocukların insan olarak saygı duymaları, hakları olduğunu kavramıyorlar. Eşlerini de algıladıkları türden kendilerine ait bir mal sanıp, sevgi diye bu tür tehlikeli hareketlerde asla sakınca görmüyorlar.  Böyle gelişmemişlerin yavrusu olmak büyük şansızlık ama daha da beteri, yine çok yakında ülkemizde kendi çocuklarını uyuşturucuya alıştıran uyuşturucu satıcısı bir babanın olması. Başkalarına sattığı malı kendi çocuklarına da kullanması, yaptığı şeyin zararlı olmadığı aymazlığını işaretliyor olsa da, daha da vahim ama hepsi aynı gelişmemiş kafanın çeşitlemeleri. Bu babalar azınlıkta olmadıkları için en iyisi bebeklere “Ben Oyuncak Değilim” önlükleri takmayı adet haline getirmek.

Çocuğun bebeklik dönemi haklarını hatırlatmak, öğretmek ve korumak için iyi bir uyarı olabilir.

Sevgi Özkan