Puzzle Tamamlanmadan Görülenler(!)

Çeşitli bilgilerin bir araya gelmesiyle oluşan görüntüler, tamamlanmasa da bütünün gerçeğini işaretliyor.

Amerikan Dışişleri Bakanının IŞID’a karşı ortak girişimde “Türkiye’nin ne yapacağına karar vermesi gerekiyor” sözünün ardından IŞİD’in elindeki rehineleri bırakmasıyla, Türkiye’nin resti gördüğünü düşündürmesi mümkün.

Bakanın İŞID’e petrol satılmasında açıkça Türkiye’nin katkısı olduğu nu söylemesinin, bu işin sonuçlanması için gereken baskıyı oluşturduğunu düşünmek de yanlış değil.

Amerika’dan yazılı basın veya demeçlerle gelen bilgiler, işin bir ucunda yer alan Türkiye ve İŞID’ın, aslında bu konuda gerçekleştirilecek uluslararası toplantıdan önce rehine krizini böyle sonlandırmaya mecbur kaldıklarını düşündürtüyor.

Zaten mazeret olarak kullanılan gerekçenin ortadan kaldırılması yönündeki baskının, krizin içinde yer alan tarafların olayı kendi alacaklarını aldılar izlenimini verecek biçimde sonlandırdıklarını düşündürüyor.

Gizlilikle sürdürülen görüşmelerin detayları kamuoyunca öğrenilmese de sonlandırılma biçimi bazı noktaları açıklıyor. Sonunda ortak anlaşma ve hesaplarla ne kazandıkları belli olmasa da aynı tarafta yalnız kalanların, durumu birbirlerine gol atmış gibi sonlandırmasını bile kazanç saydıklarını gösteriyor.

Günümüzün iletişim gerçeği, uluslararası ilişkilerin her oradan buradan ortaya dökülen bilgi parçalarıyla, içeriye ve dışarıya başarı gibi sunulan politikaların aslında ihanetin belgeleri olarak okunduğu da ayrı bir gerçek.

Özetle, devamlı tekrarlanan davranış biçimlerinin birikmiş görüntüleri, yap boz parçaları gibi eklemlendikçe, detaylar tamamlanmadan da bütün görülebiliyor.

Gerçekler karşısında çuvallamamak isteyenlerin, tüm politik ataklarında göstermek istediklerinden çok neyin görüldüğünü hesaba katmaları gerekiyor.

Sevgi Özkan