Yapılan araştırmalardan yansıyan değerlendirmelere göre Arap Baharında örnek olmuşuz.
Demokrasimizi beğenmiyoruz.
Ama demokrasi deneyimi olmayan toplumlara örnek olduğumuzu söyleyen çalışmalar, bulunduğumuz yeri bize sorgulatıyor.
Olmayana göre bizdeki demokrasi iyi görünüyor da olabilir.
Veya onlar bizi tam tanımıyor olabilirler.
Son şık da hepimizin gerçek demokrasiyi tam yaşatamadığımız için bilmiyor olmamız.
Demokrasi, yaşayan bir toplumsal olgu olarak bugün kendi yanlışlarını gösterme fırsatı sunsa da, bunu değerlendirenlerin demokratlık ölçüsünün ne olduğu önemli.
Demokrasiyi seçim yapmak ve serbest seçme şansı ve söz söyleme düzeni sanmakla, yaşamak arasındaki farka sıkışmış gibiyiz.
Demokrasi var diye serbest fikir beyan etmeyi demokratik katılım sanan pek çok insan bazı yaptırımlara uğramaya başlayınca demokrasi algısı değişmeye başladı.
Bu da fikir beyan etmek yerine oto kontrol geliştirerek mümkünse, fikir oluşturmamayı yeğlemek gibi bu yolla olabilecek tehlikelerden korunmaya dönüşüyor.
O da toplu susuş veya aykırı davranmama, boyun eğme kültürünü geliştiriyor.
Demokrasi bu yolla gelişir mi?
Nesillere bu yolla demokrasi kültürü aşılamak mümkün mü?
Yoksa demokrasi demek bu yolda mücadele verebilme olanağı mıdır?
Şimdilik hepsini soru olarak işaretlemeliyiz galiba.
Sevgi Özkan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder